Boekrecensie: Buurtaal
Nederlanders en Vlamingen spreken dezelfde taal en toch ook weer niet. Gelukkig heeft Miet Ooms een praktische gids geschreven voor het Nederlands in België en ...
Taal is zeg maar echt mijn ding van Paulien Cornelisse omschrijven in twee woorden? Totaal Herkenbaar. Cornelisse laat in een serie humoristische columns zien dat taal ons leven soms alleen maar ingewikkeld maakt en dat mensen nooit precies zeggen wat ze bedoelen. Ook lijken de meeste uitdrukkingen logisch omdat we ze kennen, maar zijn dat helemaal niet als je ze letterlijk neemt. Waarom gebruiken we bijvoorbeeld uitdrukkingen als ‘de nodige vertragingen’ als het regent of ‘de nodige armoede’ als het slecht gaat met de economie? Wat is daar nodig aan?
Door Berith van Pelt
In haar columns bespreekt Cornelisse modewoorden die komen en (vaak gelukkig) ook weer gaan, woorden die vroeger iets anders betekenden dan nu, woorden die onuitstaanbaar zijn maar toch gebruikt worden, de manier waarop mensen woorden uitspreken en hoe woorden in verschillende contexten gebruikt worden. Ze is nuchter en neemt geen blad voor de mond. Dit resulteert in hilarische, soms ietwat grove, passages. Ik heb erg gelachen om het hoofdstukje over de valentijnsbrief. Nadat de voorgeschreven valentijnskaarten, die ons jaarlijks vanuit de boekwinkels tegemoet glitteren, vakkundig door Cornelisse zijn afgekraakt, gaat ze in op de vraag hoe je een zelfgeschreven valentijnsbrief moet beginnen. Niet te dramatisch (‘Liefste!’), wel sexy (‘ik ben recentelijk gevoelens voor je gaan ontwikkelen’ is dus geen goed idee) en niet te schoolmeisjesachtig. Als je – net als ik – ooit een show van Paulien Cornelisse hebt bijgewoond, is het niet moeilijk je haar voor de geest te halen terwijl ze dit relaas voorleest en zul je – net als ik – ongetwijfeld nog harder moeten lachen.
Behalve deze beschrijft Cornelisse nog veel meer grappige situaties en overwegingen. Als je niet de hele tijd hardop moet lachen tijdens het lezen van het boek, heb je als taalliefhebber toch tenminste constant een glimlach op je gezicht.
Lees ook de column van Paulien Cornelisse over de taal van dieren!
Is dit boek geschikt voor jou?
JA: Als je dol bent op sarcastische, cabaretteske verhalen over taal en niet bang bent om te lezen hoe een van je eigen taalgewoonten wordt afgekraakt.
NEE: Als je liever taalkundige analyses leest die wetenschappelijk onderbouwd zijn of als je je nooit stoort aan of ten minste verwondert over andermans taalgebruik.
Auteurs:Paulien Cornelisse
Uitgeverij: Contact
Jaar: 2009
Aantal pagina’s: 229
Nederlanders en Vlamingen spreken dezelfde taal en toch ook weer niet. Gelukkig heeft Miet Ooms een praktische gids geschreven voor het Nederlands in België en ...
Worden er in de taal der liefde weleens taalvoutjes gemaakt? Me dunkt! Zodra we het over seks en erotiek gaan hebben, wordt er een zintuig gewekt dat altijd in ...
In 'De Dutchionary' verzamelde Gaston Dorren zo'n 500 Engelse uitdrukkingen met 'Dutch'....
“Rakkers, Dat zijn het!” Het klinkt als een zin uit een kinderboek uit mei 1932. Ik kan er een paar maanden naast zitten, maar toch … Ergens in de n...