Er valt wat mij betreft genoeg te schrijven over namen zoals Sha’n’yqua en La’Gioconda, maar ik wil in dit woordweetje met name de wat bekendere Nederlandse namen met naam en toenaam benoemen. Hoewel, laten we het beestje maar gewoon bij de naam noemen, want ik denk dat ik namens meerdere mensen spreek als ik stel dat er aan die zogenaamde nieuwe namen toch ook wel nadelen kleven. Al is het maar als Given-Joy koffie bestelt bij de Starbucks. Arme barista die haar naam moet spellen. Dergelijke namen laat ik dus vallen. Niet te verwarren met name dropping, dat is hoegenaamd iets anders.
Mijn jongste zoon heet Xander (met een X, ja). Gelukkig luister hij ook naar Xan, San, Sanniepan, of Xanniepan. Of aapje, monster, schattie en soms zelfs pannenkoek. Maar omdat dat allemaal niet in zijn paspoort past, kozen we er indertijd voor om het bij één naam te houden. “Is ie vernoemd?”, werd vaak gevraagd. “Nee”, was steevast mijn antwoord. Dus ook niet naar De Buisonjé. Ik vond Xander gewoon een toffe naam. Ik had geen idee wat het betekende. Na wat googelen kwam ik erachter dat het staat voor ‘beschermer van de mensheid’. Xander is 1.20 meter en weegt een kilootje of 25, dus helaas mensheid: als we het van mijn Xander af moeten laten hangen, zie ik de toekomst somber in. Zo zie je maar dat nomen niet altijd omen est. Mijn oudste zoon – die overigens wel vernoemd is – heet Floris. Dat betekent ‘de bloeiende’. Een bijzondere speling van het lot zorgt ervoor dat het arme jongetje in het voorjaar kapotgaat van de hooikoorts. Ik had hem beter Herfst kunnen noemen. Of Storm. Of Herfststorm. Of Regenpak.
In 2014 moesten de namen van kinderen vooral kort zijn. Zoveel kunnen we in ieder geval opmaken uit de statistieken van de Sociale Verzekeringsbank. Kort, met maximaal twee lettergrepen. En de klank is in sommige gevallen beduidend belangrijker gebleken dan de betekenis. Ik bedoel, wie noemt zijn zoon nou ‘Wit’? Of zijn dochter ‘Oogster’? Helaas zijn de oorspronkelijke betekenissen van sommige namen niet meer helemaal te achterhalen en sommige bronnen spreken elkaar wat tegen. Gelukkig heeft betekenisnamen.nl (what’s in a name?) in ieder geval naam gemaakt door een grote verzameling van namen en hun betekenissen vast te leggen.
In 2014 waren de populairste jongensnamen volgens de SVB Daan (‘mijn rechter is God’), Bram (‘vader van velen’), Milan (‘genadig’), Finn (‘wit’, ‘blond’) en Sem (‘vermaard’). Conclusie: in 2014 maakte het niet zoveel uit hoe je je zoon noemde, als de naam in ieder geval niet meer dan twee lettergrepen had en het maar eindigde op een twee- of een driepoot, dan was het goed.
Voor meisjes waren in 2014 Sophie (‘wijs’), Emma (‘alles omvattend’), Julia (‘de jeugdige’), Mila (‘glorie’) en Tess (‘oogster’) populair. Jammer dat mijn persoonlijke favorieten, te weten Lisa (‘mijn God is een gelofte’) en Mona (‘nobele vrouw’), er niet tussen staan. Conclusie twee: ouders die in 2014 een dochter kregen, waren beduidend minder voorspelbaar en hebben ook een aanzienlijk betere smaak dan ouders van een zoon. Niet iedereen zal dat met me eens zijn, maar dat is dan niet anders … Over smaak valt namelijk niet te twisten.
Bovendien kun je altijd nog beter zelf een naam verzinnen dan je te laten leiden door namen uit de Panigyria. Dat is pas echt Russische naamroulette.
Heb je zelf ook een voorname voornaam of een bijzondere naamgever, of wil je faam maken met jouw naam? Laat ons jouw bijzondere naamverhaal weten!
Over Floris Mein
Dacht jij dat de mensheid simpel in te delen was in alfa- en bètatypes? Dan hebben we de uitzondering op de regel te pakken. Overdag goochelt Floris met cijfers bij een bekende bank, ‘s avonds begeeft hij zich in de krochten van de taal. Als Bloggende Bankier deelt hij zonder enige gêne zijn trauma’s met strenge bibliothecaressen of date-ervaringen op Tinder. Dat hij überhaupt tijd vindt om te daten mag een wonder heten, want hij schrijft ook nog eens op vaste basis voor Taalvoutjes. Dat houdt hem in elk geval uit de buurt van allerhande Xantippes.
Wil je zelf je column terugzien op onze site? Stuur je column in.
‘Hun verloedere me taal.’ Hoeveel fouten ontdek jij in deze zin? Zelfs als je ze niet kunt verklaren met grammaticale uitleg, voel je dat deze zin van geen kant...
De Nederlandse taal kent er nogal wat: afkortingen. Kun jij een beetje uit de voeten met deze lettercombinaties?...
Pieneköttel, doakert, sjomp, dakhaos … we schelden wat af in ons land, en als het even kan lekker in ons eigen dialect.Daarom zijn we voor onze scheurkale...
“Pfff, oelewapper!” Zei jouw vader dat vroeger ook wel eens tegen je wanneer je met je mouw in een bord spaghetti hing? Het woord ‘oelewapper’ wordt...