Taalliefhebbers zijn ook maar mensen. Dat bewijst Roos Schlikker met haar nieuwe boek Moeder van glas. Waar ze voor ons vijfde boek nog een column schreef over de bijzondere grammatica van haar zoon, snijdt haar eigen boek heel andere thema’s aan. Schlikker schrijft over haar moeder, die onlangs door een noodlottig ongeval overleed.
Door Berith van Pelt
Moeder van glas is geen ode aan de vrouw die haar het leven gaf en ook geen afrekening met haar verleden; het is een zoektocht naar de vrouw achter haar moeder. Die vrouw leerde Schlikker pas laat in haar leven echt kennen. Ze groeide op met een moeder die alles goed vond, in een gezin waar haar vriendinnen graag kwamen omdat daar altijd alles mocht. Het zal voor niemand een verrassing zijn dat het gras bij de buren altijd groener lijkt dan het is. En in het geval van de moeder van Roos was dat zeker zo. De buitenwereld zag het niet, maar Schlikker wist al vroeg dat het in haar moeders hoofd soms anders werkte. In grote gebeurtenissen en kleine details legt ze uit hoe ze merkte dat er een storm woedde in haar moeders hoofd. De manisch-depressieve storm, zoals ze pas veel later zou leren.
Schlikker is zeker niet de eerste die een boek wijdt aan een dierbare met een stormachtige mentale gesteldheid en de gevolgen daarvan op het gezinsleven. Maar ze gaat verder dan alleen een beschrijving van de gebeurtenissen. Ze gaat met haar moeder in gesprek en probeert haar te begrijpen. En ook wie zich niet identificeert met de schrijfster dan wel met haar moeder, voelt mee met de rouw, de frustratie en het onbegrip.
En dat komt natuurlijk door de inhoud van het verhaal, maar hier blijft ook Schlikkers talent voor taal niet onopgemerkt. Ze vertelt haar verhaal in fijn leesbare, rauwe, meeslepende en op gepaste momenten grappige woorden. Met haar boek geeft Schlikker haar moeder een stem en haar eigen verdriet een plaats.
Auteur: Roos Schlikker
Uitgeverij: Pluim
Jaar: 2018
Aantal pagina’s: 198
Meer van Roos Schlikker:
De nieuwe CD van je lievelingsartiest kopen, het boekje uit het doosje peuteren en de teksten meelezen tijdens het luisteren. En dan fantaseren waar en waarom d...
Op ‘t Kofschip in Rome, waar ik lesgeef, zitten kinderen met minstens één Nederlandstalige ouder. Drie uur per week krijgen ze Nederlandse les en zie je de kind...
Afgelopen weekend, 13 januari 2016, mochten we alweer onze vierde verjaardag vieren. En het was dubbel feest, want niet alleen gingen er vier kaarsjes op de taa...
Morgen krijgt ze uitslag. Geen bultjes of vlekken, nee, ze krijgt te horen of ze geslaagd is. Haar moeder houdt nog wel een slag om de arm, maar heeft goede hoo...