Column: Twee keer hetzelfde nog een keer dubbelop

“Hoelang al, vraagt u, dokter? Sinds ik gesproken gesprekken kan praten, denk ik. M’n ouders werden er helemaal compleet gek en gestoord van. Constant en altijd als ik sprak, zei ik twee of meer keer hetzelfde, of zelfs vaker. Of ik mixte meerdere uitspraken door elkaar. Nu nog steeds altijd, zoals u vast waarschijnlijk al gemerkt hebt. Daarom ben ik naar u gekomen. U weet vast een oplossing. Ik kom er maar niet vanaf.

Door Dion van Meel

Waarom ik juist nu naar u kom? Omdat het voor steeds grotere problemen zorgt. Ik besef mezelf echt wel dat mensen zich irriteren aan mijn taalgebruik, maar tegenwoordig telefoneren mensen me midden in de nacht om drie uur op, roepend, tierend en schreeuwend dat ik niet spoor en gek ben. ‘Contaminazi’s’ noemen ze zichzelf schijnbaar. Ik heb nog een poos een periode zo’n blocboekje op m’n nachtkastje gehad, zodat ik zodoende hun beledigende scheldwoorden kon opnoteren en vervolgens daarna kon uitprinten. Voor de politie, maar daarnaast tevens ook gewoon simpelweg om ze na te checken. Ik wilde de reden weten waarom ze mij zo uitscholden. Maar er was geen beginnen aan en het hield niet over en ging niet op. De politie deed niks aan het lastig stalken en zei dat het aan mijn eigen schuld lag. Nou, daar ben je dan mooi mee klaar mee.

En toen? Ik heb al zoveel geprobeerd om het op te fixen, dok. Tijdens zo’n telefoontje s’ nachts bijvoorbeeld probeerde ik me telefonisch aan de telefoon te verexcuseren om te zeggen dat het me speet dat ik zo praatte. Of ik riep terug dat ze naar zichzelf terug moesten kijken in de spiegel. Dat ze eerst hun eigen boontjes maar eens moesten regelen vóór ze mij het leven zout maakten. Maar dan kreeg ik het ongenadeloos en zonder medelijden hard terug. Vervolgens riepen ze dan daarna dat ik op mijn tellen moest letten, want ik had geen hout van de taal gegeten. Ik kon maar beter m’n mond zwijgen.

Hoe ik me momenteel nu voel? Ik probeer mezelf zo goed mogelijk optimaal staande te houden om te blijven staan, maar telkens als het nog een keer weer gebeurt, komt mijn leven ondersteboven omgekeerd op z’n kop te staan. Heel m’n leven is in de war gemengd door die telefonische belletjes van die vervelende rotmensen. Ik ben ook een keer bij zo’n man langsgegaan die me lastig stoorde, maar dat hielp helemaal totaal geen zin. Want als je thuis bij de huizen van zulke mensen langsgaat, spreken ze de vermoorde onschuld. Acterend staan ze dan te doen alsof er ineens geen belletje bij ze gaat branden als ik het tegen ze mededeel. Dan doen ze alsof ze nooit iets fout of verkeerd hebben gedaan! En dan sta ik daar hè, op hun stoeptrottoir, te huilen met tuiten. Maar ze bewegen geen kik. Ja, als ik weg ben verdwenen, dan wel ineens plots.

Iedere keer wanneer ik telkens denk dat het allemaal achter de boeg is, begint het weer van voor af aan overnieuw. Overal word ik waar dan ook in de nek aangekeken en dan hoor ik ze weer. Laatst schreeuwde iemand hard dat ik nog erger was dan een taalnazi! Dat deed echt pijn. Niet alleen met als reden omdat ik bij voorkeur het woord ‘taalpurist’ prefereer, maar daarnaast verbeter ik nooit niemand! Ik laat iedereen in zijn waarde zijn wie ze zijn! Naar mijns inziens heb ik nooit niks fout gedaan. Maar echter toch, het lijkt nu heel snel in rap tempo rond te spreiden dat ik een slecht en fout mens. In heel de wijk keert de buurt zich nu tegen mij. Het stikt hier vol van de contaminazi’s.

Daarom, dok, wacht ik met smacht op een oplossing. Het interesseert me niet uit als zo’n behandeling duur kost. Er moet wat aan gedaan worden. Het escaleert volgens mijn mening volledig de spuigaten uit de pan zo op deze manier. Geef me asjeblieft een geneesmedicijn. Of repareer me weer heel.

Wat ik het liefst wil dat u doet? Dat weet ik toch niet?! U bent de pleonastisch chirurg!”

Dion van Meel is docent Nederlands op een middelbare school in Tilburg en keeper bij Willem II amateurs. Hij schrijft graag columns en korte verhalen over dingen die hem opvallen in de wereld van het voetbal, het onderwijs en de Nederlandse taal. Je kunt zijn overdenkingen ook volgen op Facebook en via dionvanmeel.nl, en natuurlijk hier! Lees meer taalcolumns van Dion.

Wil je zelf je taaloverdenkingen terugzien op onze site? Stuur je column in.