Column: Zupervantastisch

12 apr 2019

De reden dat ik gestopt ben met kijken naar The Voice of Holland, is niet omdat het programma ieder kwartier wordt onderbroken voor tien minuten reclame. Het is niet omdat de coaches elkaar sneller afwisselen dan de spaaracties bij Albert Heijn. Het is niet omdat dit al de honderdste talentenjacht is die al negen seizoenen lang compleet wordt uitgemolken.
Nee.
Het is Wendy van Dijk.

Door: Mara Kraaijenbrink

Ik weet het nog goed. Op een druilerige vrijdagavond zat ik, in het gezelschap van mijn familie en een zak chips, op de bank naar The Voice te kijken toen ik Wendy de volgende uitspraak hoorde doen:

“Waaauw, wat een zuper performance zeg! Dat heb je echt van – tas – tisch gedaan! En ik weet voor honderd prozent zeker dat je coach het daarmee eens is. Toch, Ali?” *

Zuper. Prozent. Van – tas – tisch.

Begrijp me niet verkeerd: Wendy van Dijk is absoluut niet de enige die zich hier schuldig aan maakt. Zet je televisie aan en ik garandeer je dat je er binnen vijf minuten mee geconfronteerd wordt: presentatoren die collectief lijken te lijden aan een ‘ik-heb-de-son-sien-sakken-in-see’-fobie. In een poging niet te Amsterdams te klinken, maken ze waar mogelijk van een ‘s’ een ‘z’ en van een ‘f’ een ‘v’. Dit fenomeen heet ‘hypercorrectie’, en totdat je bij het kijken naar The Voice alleen nog maar z’en en v’s hoort, is het een bijzonder grappig verschijnsel.

Als iemand hypercorrigeert, maakt hij een fout doordat hij probeert een vermeende fout te vermijden. Zo spelde mijn ex het woord ‘jou’ altijd zonder ‘w’ omdat hij er (vermoedelijk) van overtuigd is dat die ‘w’ een overblijfsel is van de goddeloze msn-taal. En dat terwijl ‘jouw’ in een zin als “Ik vind jouw kont anders helemáál niet dik in die broek” gewoon correct is.

Er zijn ook mensen die zich er zó bewust van zijn dat ‘hun hebben’ fout is, dat ze het woord structureel uit hun vocabulaire hebben geschrapt: “Ik geef hen een cadeau.” Dezelfde mensen zeggen misschien ook dingen als: “Jij hebt al net zo’n goed taalgevoel dan ik” en zeggen ‘zuiker’ in plaats van ‘suiker’.

Hypercorrigeren doe je vooral in situaties waarin je uitmuntend wilt presteren, zoals tijdens een sollicitatiegesprek, de eerste ontmoeting met je schoonouders of als je tekst van een autocue staat op te lezen – live – op nationale televisie.

Niet zo gek dus, dat Wendy net iets te hard haar best doet om geen taalfouten te maken. De lat ligt immers hoog: één misstap en het staat de volgende dag allemaal op Vacebook.

* Dit is een reconstructie van wat Wendy van Dijk gezegd heeft. In mijn zoektocht naar een werkelijk door Wendy gedane uitspraak ontdekte ik dat ik alleen aan die gevoelige informatie zou kunnen komen als ik bereid was geld over te maken naar RTL – en dat was ik niet. Maar Wendy praat écht zo!

Deze column verscheen eerder in Taalvoutjes – het boek 3. Wil je de rest van die zupervantastische columns ook lezen? Bestel het boek hier.

---