Soms trekt een uitspraak waar je je leven lang nog niet bij stil hebt gestaan, ineens de aandacht. Een zin, woord of spreuk, die geregeld voorbijkomt en ineens vraagtekens oproept. Bij mij is ‘tussen de middag’ zo’n uitdrukking. Als klein jongetje werd ik al met deze uitspraak geconfronteerd door mijn moeder. Hierin neem ik haar overigens helemaal niets kwalijk. Op de vraag wanneer we warm zouden eten, was vaak het antwoord: “Tussen de middag, jongen, mama gaat spinazie klaarmaken.” Wanneer mijn moeder dat zei vlak voordat ik naar school ging, wist ik dat er bij thuiskomst een warme hap klaar zou staan. En zo zat ik dan diezelfde dag even na twaalf uur spinazie te eten met mijn moeder en zusjes. Een prima bodem voor de lange schoolmiddag die op ons wachtte.
Door Taallent
Nu, enkele jaren later, kijk ik op een totaal andere manier naar ‘tussen de middag’. Wanneer ik deze uitdrukking goed op me laat inwerken, roept het woord ‘tussen’ al vraagtekens op. Hierbij denk ik namelijk aan minimaal twee objecten of tijdstippen. Ik heb namelijk nog nooit tussen één persoon gestaan. Tussen twee mensen in staan gaat mij makkelijker af. Ook wanneer ik ‘tussen’ in een tijd plaats, komt er altijd iets vóór en na. Zo speelt een werkdag zich voor de meeste mensen tussen 8:00 en 17:00 uur af: een heldere afbakening met een begin- en een eindtijd.
Zo niet bij ‘tussen de middag’. Het woord ‘middag’ suggereert dat het over een tijdsbepaling gaat. Ook mijn moeder gebruikte het als zodanig. Mijn vraag is nu: wáártussen is ‘tussen de middag’? Voor het gemak ga ik er maar van uit dat het tussen de ochtend en de middag is. Het eten ‘tussen de middag’ werd bij ons thuis immers opgediend vlak na de ochtend, aan het begin van de middag. Toch brengt mijn aanname weer een volgend probleem met zich mee. Wanneer het hier gaat over een moment tussen ochtend en middag, vraag ik mij af welk moment dit dan is. Voor zover ik weet, eindigt de ochtend namelijk om 11.59 uur en start de middag om exact 12.00 uur. Twee momenten waar weinig tot geen ruimte tussen zit. En dat is nogal lastig voor iemand die tussen de middag een spinaziemaaltijd wil opeten. Binnen één volle minuut krijg ik dat niet voor elkaar.
Wil je zelf je column terugzien op onze site? Stuur je column in.
Iedereen had er vroeger wel een: een teddybeer. Die van mij was lichtblauw. Hij miste een oog en had een scheve glimlach. Ik noemde hem Teddy. De originaliteits...
Om mijn verjaardag te vieren, reisde ik een aantal weken geleden met Vellah, een van de Taalvoutjes-oprichtsters, af naar Rome voor een weekendje lekker eten en...
Niet voor iedereen is foutloos schrijven vanzelfsprekend. Dus moeten we elkaar een beetje helpen. Uiteindelijk gaat het allemaal om taaltolerantie....
Erik de Jong, alias Spinvis, gaf op 20 januari op de Vlaamse zender Radio 1 uitleg bij zijn pamflet ‘Stop de beeldspraak’. Metaforen zouden – en ik ...