Woordweetje: Wat zit je nou te emmeren?

Heb je weleens gehoord van een huzarenstukje? Dat is geen stukje Huzaar die in je huzarensalade zit. Net zoals er geen studenten in je studentenhaver zitten en er geen stukjes koningin in je koninginnensoep. Een huzarenstukje heeft in de volksmond de betekenis van heldendaad, wapenfeit of stunt. Dat ik elke keer met een deadline van drie uur een woordweetje weet te schrijven voor Taalvoutjes, zou je dus met recht een huzarenstukje kunnen noemen. Verder eindigen de overeenkomsten met de huzaren hier ook gelijk, want hoewel ze (net als ik) bekendstaan om hun heldendaden, hadden ze ook wat onhebbelijke gewoontes, zoals emmeren. En voor wat betreft het emmeren: dank je de koekoek, ik sla even een rondje of twee over.

Huzaren waren van oorsprong Hongaarse ruiters die in het Oostenrijkse leger het gevecht aangingen met de Turken. Het waren commando’s avant la lettre, wier specialiteit bestond uit het infiltreren van het vijandelijke kamp, om daar achter de linies te opereren. Achter de linies, dus tussen de vijanden. En wat is het laatste wat je wilt als je een rechtgeaarde huzaar bent? Juist, eindigen een huzarenkistje. Of erger nog: in een sigarenkistje. Maar dan moet het wel heel slecht met je gesteld zijn. Om te voorkomen dat de huzaren opgemerkt werden achter de vijandelijke linies, was een van de regels dat je geen vuur mocht maken om je eten op te koken. Daarom bestonden de maaltijden uit koude gerechten, die toch veel energie moesten bevatten: een huzarenslaatje dus. Ik betwijfel dat ze destijds naar Sonja Bakker of Foodwatch luisterden, want in een dergelijke salade zitten toch zo’n 160 calorieën per 100 gram. Met driehonderd gram salade en een flinke plons mayonaise kon je toch weer mooi een halve dag Turken over de kling jagen.

Als hun dagelijkse portie oorlog voeren er weer op zat, gingen de huzaren met z’n allen terug naar het kamp om lekker een potje te emmeren. Ze zeggen dat het goed is voor de moraal en kan me voorstellen dat je na een dieet van vier weken huzarensalade elk verzetje aangrijpt om even je gedachten te verzetten. Maar om nou te gaan emmeren … Er zijn bronnen die beweren dat de huzaren als tijdverdrijf bovenop een omgekeerde emmer klommen om vervolgens geslachtsgemeenschap te hebben met hun paarden. Ja, je leest het goed.

Dit brengt mij tot de volgende conclusie: ik wil nooit meer vergeleken worden met de huzaren. Ik verricht nooit meer Huzarenstukjes. Ik ben acuut allergisch geworden voor huzarensalade. Ik heb bovendien een goed excuus om thuis nooit meer te hoeven dweilen. Dweilen doe je immers met een dweil en een emmer. En ik word al misselijk als ik aan emmers denk.

Over Floris Mein
Dacht jij dat de mensheid simpel in te delen was in alfa- en bètatypes? Dan hebben we de uitzondering op de regel te pakken. Overdag goochelt Floris met cijfers bij een bekende bank, ‘s avonds begeeft hij zich in de krochten van de taal. Als Bloggende Bankier deelt hij zonder enige gêne zijn trauma’s met strenge bibliothecaressen of date-ervaringen op Tinder. Dat hij überhaupt tijd vindt om te daten mag een wonder heten, want hij schrijft ook nog eens op vaste basis voor Taalvoutjes. Dat houdt hem in elk geval uit de buurt van allerhande Xantippes. 

Wil je zelf je column terugzien op onze site? Stuur je column in.